(Όλες οι φωτογραφίες είναι πνευματική ιδιοκτησία του The Wanderer. Μην χρησιμοποιείτε χωρίς προηγούμενη άδεια)

Το 2003, με την αύξηση της κυκλοφορίας των επιβατών προς το Δουβλίνο στους δρόμους και την ανάπτυξη του τομέα των διαδημοτικών επιβατών στο σιδηροδρομικό δίκτυο, ήταν σαφές ότι ο υπάρχων στόλος συρμών Mk2 και Mk3 που λειτουργούσε με ατμομηχανές στην Iarnród Éireann εκείνη την περίοδο δεν θα μπορούσε να παρέχει τη χωρητικότητα για ανάπτυξη ή να προσφέρει επιπλέον υπηρεσίες, και έτσι η Iarnród Éireann στράφηκε στην αντικατάσταση αυτού του τροχαίου υλικού με μονάδες είτε Diesel είτε Diesel Ηλεκτρικές πολλαπλών συρμών.

Στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάπτυξης, υπήρχε χρηματοδότηση στον τομέα των μεταφορών, ή Transport 21, και η επιχειρηματική περίπτωση της Iarnród Éireann προέβλεπε συνολικά 120 οχήματα· για να εξυπηρετήσουν διαδρομές προς Δουβλίνο από Limerick, Waterford, Tralee, Galway και Westport. Μια πρόσκληση για υποβολή προσφορών επεξεργάστηκε το 2004, με έξι εταιρείες να πληρούν τα κριτήρια και τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς, η σύμβαση απονεμήθηκε στην Mitsui & Co. της Ιαπωνίας, με την Hyundai Rotem της Κορέας να σχεδιάζει, κατασκευάζει και συναρμολογεί τα οχήματα που, μέχρι την παράδοση, είχαν αυξηθεί σε 234 οχήματα σε τέσσερις ξεχωριστές παραγγελίες.

Αρχικά, το Inter City Railcar (ICR) Class 22000 παρέχονταν σε τέσσερις διακριτές παραλλαγές σετ:

• Μονάδες 22001-22006 ως 3-αμαξοστοιχίες Standard Class, εξοπλισμένες για λειτουργίες Northern Ireland Railways (NIR).
• Μονάδες 22007-22030 και 22046-22063 ως 3-αμαξοστοιχίες Standard Class.
• Μονάδες 22031-22040 ως 6-αμαξοστοιχίες Premier Class (με όχημα εστίασης).
• Μονάδες 22041-22045 ως 6-αμαξοστοιχίες Standard Class (υψηλής πυκνότητας καθίσματα).

Δόθηκε έμφαση στην άνεση των επιβατών και έτσι οι θέσεις 2+2 σχεδιάστηκαν σε «στυλ αεροπορικής εταιρείας» και ταιριάζαν με τα παράθυρα, με μια εντελώς αναθεωρημένη ασημένια και πράσινη βαφή InterCity που χαρακτήριζε το υλικό ως εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενη εποχή Πορτοκαλί και Μαύρου. Η πρόσβαση για άτομα με αναπηρία και περιορισμένη κινητικότητα είχε προτεραιότητα, μαζί με τις τουαλέτες, και δόθηκε χώρος για αναπηρικά αμαξίδια, ποδήλατα και περιορισμένη μεταφορά δεμάτων. Η έλξη παρεχόταν μέσω μονάδων MTU.

Η παράδοση στην Ιρλανδία ξεκίνησε από τον Μάρτιο του 2007, αρχικά στο Δουβλίνο για φόρτωση στο σιδηροδρομικό τερματικό Alexandra Road και στη συνέχεια από τις αρχές του 2008 στο λιμάνι βαθιάς νερού του Waterford, λόγω διαταραχών που προκλήθηκαν από την εκφόρτωση στο Δουβλίνο. Μόλις εκφορτώνονταν, τα οχήματα σχηματίζονταν σε τρένα και μεταφέρονταν στα Εργοστάσια του Limerick για θέσπιση και δοκιμές από τις ομάδες της Hyundai και της Iarnród Éireann, ακολουθούμενες από τελικές δοκιμές αποδοχής στο Inchicore, με τα σετ να χρειάζονται συνήθως 12 εβδομάδες από την εκφόρτωση μέχρι την είσοδο σε υπηρεσία επιβατών.

Το μόνο μεγάλο πρόβλημα στην αλυσίδα εφοδιασμού παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2007, όταν τα σετ 3-αμαξοστοιχιών 10 και 11 βρέθηκαν γεμάτα με διάβρωση ηλεκτρολύτη στους σωλήνες και τα ηλεκτρικά συστήματα, πιθανώς λόγω έκθεσης σε φωσφορικό αέριο κατά τη μεταφορά, και απορρίφθηκαν από τους μηχανικούς της Iarnród Éireann και επιστράφηκαν στην Κορέα για αντικατάσταση.

Η παράδοση των 234 οχημάτων ολοκληρώθηκε πλήρως έως το 2012· οι πρώτες μονάδες μπήκαν σε υπηρεσία τον Δεκέμβριο του 2007 στη γραμμή Sligo και αρχικά τα σετ κάλυπταν πάνω από 200.000 χλμ ετησίως, με αξιοπιστία που ξεπερνούσε οτιδήποτε στο δίκτυο του Ηνωμένου Βασιλείου εκείνη την εποχή.

Καθώς τα πρότυπα κυκλοφορίας άλλαζαν, από το 2013 πάνω από το ήμισυ του στόλου αναμορφώθηκε σε σετ 4-αμαξοστοιχιών και 5-αμαξοστοιχιών για να ταιριάζουν καλύτερα στη ζήτηση επιβατών σε ορισμένες διαδρομές, με αμαξοστοιχίες να αφαιρούνται από ορισμένα σετ 6-αμαξοστοιχιών και να προστίθενται σε ορισμένα από τα σετ 3-αμαξοστοιχιών. Αυτές οι μεταφορές σηματοδοτήθηκαν από ένα πρόγραμμα επανααρίθμησης στο πρότυπο UIC (αν και ορισμένα οχήματα διατηρούν ακόμη τους αρχικούς τους αριθμούς) και συνήθως, τα μεταφερθέντα οχήματα φέρουν αριθμούς στην περιοχή 228xx.

Το 2019, παραγγέλθηκαν επιπλέον 41 οχήματα για να αυξηθεί η χωρητικότητα στις περιόδους αιχμής και τα πρώτα από αυτά τα νέα οχήματα B2 MSO έχουν πλέον παραδοθεί, φτάνοντας στις 7 Σεπτεμβρίου 2022. Αυτά τα νέα MSO προορίζονται να ενσωματωθούν σε νέες συρμολογίες 6 βαγονιών, με τις διαμορφώσεις του στόλου να αλλάζουν ξανά ώστε να αποτελούνται από 21 x 3-βαγόνια, 20 x 4-βαγόνια και 22 x 6-βαγόνια, σε σύγκριση με τις τρέχουσες διαμορφώσεις των 3-βαγονίων, 4-βαγονίων, 6-βαγονίων ή 7-βαγονίων. Οι βασικές διαδρομές που θα ωφεληθούν από τις νέες συρμολογίες, που αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία στο πρώτο εξάμηνο του 2023, θα είναι τα τρένα προς Δουβλίνο από Kildare, Maynooth/M3 Parkway και Dundalk/Drogheda, καθώς και οι μακρινές υπηρεσίες Intercity.

Ο στόλος ICR, που ήταν τόσο νέος κατά την εισαγωγή του το 2007, απαιτούσε ειδικά κατασκευασμένη εγκατάσταση συντήρησης και το νέο υπερσύγχρονο Traincare Depot αξίας €69,5 εκατομμυρίων κατασκευάστηκε στην Portlaoise, ανοίγοντας στις 25 Ιουλίου 2008. Εκτός από τους ειδικά κατασκευασμένους δρόμους εξυπηρέτησης και συντήρησης, τις δεξαμενές καυσίμων και τις εγκαταστάσεις καθαρισμού τρένων, το Depot φιλοξενεί επίσης το δικό του μηχάνημα περιστροφής τροχών, με τα οχήματα να τοποθετούνται στο μηχάνημα περιστροφής από έναν τηλεχειριζόμενο συσσωρευτή. Ως αναπόσπαστο μέρος του εξοπλισμού μηχανήματος περιστροφής τροχών που προμηθεύτηκε η Sculfort, η εταιρεία δημιούργησε τον Locotractor RBL-020-400 για να τοποθετεί το τρένο πάνω από τα μηχανήματα περιστροφής τροχών κάτω από το δάπεδο· λειτουργεί από πίνακα ελέγχου δίπλα στο μηχάνημα ή από φορητό τηλεχειριστήριο.

Ο τηλεχειριζόμενος συσσωρευτής Sculfort RBL-020-400 της Portlaoise είναι ένας από δύο μονάδες που προμηθεύτηκε η εταιρεία, με την άλλη να βρίσκεται στο Traincare Depot της SouthEastern στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Ashford, στο Kent. Με μέγιστη ταχύτητα μόλις 3 mph, οι Locotractors είναι ιδανικά οχήματα για την ακριβή τοποθέτηση κυλιόμενου υλικού και το παράδειγμα της Portlaoise ονομάζεται προς τιμήν του Tom Lynam, πρώην οδηγού που βασιζόταν στην Portlaoise και φέρει τον αριθμό 621, φόρος τιμής στους πρώην ατμομηχανές G-Class που χρησιμοποιούνταν για ελιγμούς.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Υπάρχουν τέσσερις τύποι οχημάτων διαθέσιμοι αυτή τη στιγμή στην Κλάση 22000:

• Τα A1 Driving Cars στην σειρά 221xx (ονομαζόμενα DRBFO), με 36 θέσεις First Class, μπουφέ και τουαλέτα προσβασιμότητας.
• Τα A2 Driving Cars στην σειρά 222xx (ονομαζόμενα DMSO), με 66 θέσεις Standard Class και κανονική τουαλέτα.
• Τα A3 Driving Cars στην σειρά 223xx (ονομαζόμενα DMSO), με 52 θέσεις Standard Class και τουαλέτα προσβασιμότητας (Το A3 DMSO είναι το μόνο από τα τρία driving cars που υπάρχει σε όλα τα σχηματισμένα σετ).
• Τα B/B1 Intermediate Cars στην σειρά 224xx/225xx/226xx/227xx/228xx (ονομαζόμενα MSO), με 72 θέσεις Standard Class και κανονικές τουαλέτες.
• Τα νέα B2 Intermediate Cars (MSO) έχουν 60 θέσεις Standard Class, με επιπλέον 8 θέσεις Priority και 9 αναδιπλούμενες θέσεις στην περιοχή αποθήκευσης ποδηλάτων, αλλά δεν διαθέτουν τουαλέτες.