Υπήρχαν μερικά έκπληκτα πρόσωπα όταν λανσάραμε τα βαγόνια Chaldron ως την αρχή της σειράς μας "Powering Britain" τον περασμένο μήνα, καθώς ανοίξαμε τη γκάμα μας σε μια εντελώς νέα εποχή λειτουργίας και μοντελιστών.
Φυσικά, κάνοντας αυτά τα βαγόνια "The Accurascale Way" σημαίνει τη δημιουργία διαφόρων παραλλαγών σώματος, φρένων και τροχών για να προσφέρουμε μια ολοκληρωμένη κάλυψη αυτών των χαρακτηριστικών και αρκετά χαριτωμένων μικρών χοπερ. Ω, και φυσικά, η αγάπη μας για χαρακτηριστικές σημάνσεις και επιπλέον προσοχή στη λεπτομέρεια!
Τα διακοσμημένα δείγματα έχουν πλέον φτάσει για αξιολόγηση, και μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα αποκαλύψουμε όλα τα διακοσμημένα δείγματα.
Κάθε ένα από τα πακέτα μας έχει θεματοποιηθεί ανά ορυχείο ή χρήστη, με κάθε βαγόνι που απεικονίζεται να βασίζεται σε φωτογραφικά στοιχεία και αναφορά σε αρχεία ορυχείων για να επιβεβαιωθούν τα στυλ γραφής, αλλά τι γίνεται με τα ίδια τα Ορυχεία και τους χρήστες; Εδώ, παρέχουμε μια σύντομη περίληψη για κάθε χειριστή, και πού το απεικονιζόμενο στυλ γραφής τοποθετείται στο χρονικό πλαίσιο για αυτόν τον χειριστή.
Σήμερα είναι τα πακέτα A- D, οπότε ας ξεκινήσουμε!
Πακέτο A: Chaldrons στυλ North Eastern Railway P1, περίπου 1890
Κατά την ίδρυσή της το 1854, η North Eastern Railway κληρονόμησε στόλο βαγονιών «Chaldron» από τις συνιστώσες εταιρείες που αριθμούσε περίπου 15.000 οχήματα, με τη μεγαλύτερη εισροή να προέρχεται από τη York, Newcastle & Berwick Railway, που προμήθευσε περίπου το ένα τρίτο του στόλου.
Όταν ο σιδηρόδρομος Stockton & Darlington απορροφήθηκε από την NER το 1863, δημιουργώντας το «Darlington Section», προστέθηκε επιπλέον στόλος Chaldrons. Μέχρι τον Ιούνιο του 1867, η απογραφή των βαγονιών της NER κατέγραψε συνολικά 19.587 Chaldrons, με επιπλέον 14.557 να ανήκουν στο «Darlington Section», δίνοντας συνολικό αριθμό 34.144 βαγονιών.
Από το 1858, η NER είχε δεσμευτεί να μειώσει τον στόλο των Chaldrons υπέρ των βαγονιών 8 τόνων, οπότε η εισροή περισσότερων Chaldrons ήταν εμπόδιο στα σχέδια της NER και ακολούθησε ενεργή πολιτική είτε απόσυρσης είτε πώλησης σε εσωτερικούς χρήστες όπως τα ορυχεία. Μέχρι το 1880, ο συνολικός αριθμός είχε μειωθεί σε 9181 οχήματα και μέχρι το 1904, μόλις 1000 παρέμεναν στα βιβλία της NER.
Ο θρύλος NER προέρχεται από φωτογραφίες βαγονιών στο West Hartlepool και Percy Main, περίπου από το 1890, και παρουσιάζει την χαρακτηριστική ανοιχτόχρωμη περιοχή που προκαλείται από τη συνεχή κιμωλία και σβήσιμο των πληροφοριών των βαγονιών από τους ελεγκτές της ζυγαριάς, καθώς κλιπ και ετικέτες δεν χρησιμοποιούνταν σε αυτή την περίοδο σε αυτά τα οχήματα.
Πακέτο B: Hetton Colliery Railway - Chaldrons στυλ ex-NER P1 με γράμματα πριν το 1911.
Κατασκευασμένη από τον George Stephenson, η Hetton Colliery Railway γιορτάζει τα 200 χρόνια της το 2022, ως το πρώτο ολοκληρωμένο σιδηροδρομικό σύστημα στον κόσμο που χρησιμοποίησε μόνο ατμική ενέργεια.
Η Hetton Coal Company άρχισε να σκάβει το πρώτο ορυχείο τον Δεκέμβριο του 1820, με την εργασία να ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 1822 και επομένως χρειαζόταν μια σιδηροδρομική γραμμή για να μεταφέρει τον άνθρακα στον ποταμό Wear στο Sunderland, για περαιτέρω αποστολή στο Λονδίνο, την κύρια αγορά.
Χρησιμοποιώντας μόνο ατμό και βαρύτητα σε όλο το μήκος των οκτώ μιλίων της γραμμής, άνοιξε στις 18 Νοεμβρίου 1822 και χρησιμοποίησε δύο ατμομηχανές του George Stephenson για να τραβήξουν τα Chaldrons για το πρώτο 1½ μίλι, πριν δύο σταθερές ατμομηχανές αναλάβουν το φορτίο, τραβώντας τα βαγόνια στην κορυφή της γραμμής στο Warden Law, πάνω από 600 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Τέσσερις κεκλιμένες ράμπες με βαρύτητα με σχοινιά κατέβαζαν τα βαγόνια στο North Moor κοντά στο Silksworth, από όπου οι ατμομηχανές του Stephenson τα μετέφεραν στα Staithes στον ποταμό Wear για αποστολή.
Το 1911 η HCC απορροφήθηκε από τις Lambton Collieries, μετονομάζοντας σε L&H Collieries πριν γίνει η Lambton, Hetton και Joicey Colliery το 1923 και λίγο πάνω από 1800 Chaldrons λειτουργούσαν στο σύστημα Hetton εκείνη την εποχή, αν και μερικά είχαν υποστεί σημαντικές τροποποιήσεις.
Ο στόλος παρέμεινε σε λειτουργία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1930, με μερικά βαγόνια να παραμένουν μέχρι την εθνικοποίηση της βιομηχανίας άνθρακα στις αρχές του 1947. Η σήμανση HC αντικαταστάθηκε το 1911 από L&H, και πάλι το 1923 από τη σήμανση LH&JC.
Πακέτο C: Seaton Burn Coal Co. - Δύο Chaldrons στυλ ex-NER P1 και ένα Chaldron στυλ S&DR, περίπου 1902.
Μία από τις μικρότερες εταιρείες άνθρακα, αλλά με εκτεταμένο σιδηροδρομικό σύστημα που εκτεινόταν μέχρι τα Staithes στον ποταμό Tyne στο Howden κοντά στο Percy Main, και στο Wallsend. Ιδρύθηκε το 1838 και λειτουργούσε από το 1841, το Seaton Burn Coal Colliery πωλήθηκε στην C. Palmer & Co. το 1850 και στη συνέχεια αγοράστηκε από την Seaton Burn Coal Company τον Μάιο του 1899.
Η γραμμή προς το Percy Main εγκαταλείφθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά τα Chaldrons συνέχισαν να λειτουργούν στη γραμμή προς το Wallsend μέχρι και αυτό να κλείσει το 1942, με την Seaton Burn Coal Co. να έχει απορροφηθεί από τα Hartley Main Collieries το 1938.
Το Brenkley Drift ήταν το τελευταίο παραγωγικό στοιχείο αυτού του μακροχρόνια λειτουργούντος χώρου και ήταν αργότερα το μικρότερο ορυχείο του National Coal Board στο Northumberland, αλλά έκλεισε στις 17 Αυγούστου 1965.
Σε λειτουργία, η σήμανση S.B.C. Co Ltd φέρονταν μεταξύ
1899 και κλείσιμο το 1942, τα βαγόνια δεν σημειώθηκαν ποτέ με τη σήμανση "Hartley Main Colliery".
Πακέτο D: Pontop & Jarrow Railway - Δύο Chaldrons στυλ ex-NER P1 και ένα Chaldron στυλ S&DR με γράμματα πριν το 1932, περίπου 1910.
Ο Pontop & Jarrow Railway ήταν μια ελικοειδής ανάπτυξη ξεχωριστών γραμμών ανθρακωρυχείων που εκτείνονταν από το Dipton Colliery στα δυτικά, μέχρι το Jarrow στη νότια όχθη του ποταμού Tyne και που τελικά έγινε ο Bowes Railway· του οποίου το επιζών τμήμα 1½ μιλίου μεταξύ Black Fell και Springwell είναι τώρα Μνημείο Προστατευόμενο από το Κράτος και το μοναδικό λειτουργικό διατηρημένο σύστημα καλωδιακού σιδηροδρόμου κανονικού εύρους στον κόσμο.
Η γραμμή άνοιξε στις 17 Ιανουαρίου 1826 χρησιμοποιώντας ανηφόρες και άλογα μέχρι να παραδοθούν οι ατμομηχανές τον Απρίλιο του 1826 και ο σιδηρόδρομος επεκτάθηκε σταδιακά με τα χρόνια· στο Kibblesworth το 1842, στο Marley Hill το 1853 και στο Dipton το 1855, αυξάνοντας το μήκος της γραμμής στα 15 μίλια.
Σε αυτό το σημείο ο σιδηρόδρομος ονομάστηκε Pontop & Jarrow Railway και συνέχισε να λειτουργεί χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους με έξι ανηφόρες, (δύο με βαρύτητα και τέσσερις με μηχανική κίνηση) και δύο τμήματα με ατμομηχανές σε κάθε άκρο του σιδηροδρόμου. Το 1932, προς τιμήν της οικογένειας Bowes-Lyons, ο σιδηρόδρομος μετονομάστηκε σε Bowes Railway.
Η P&JR ήταν μία από τις πρώτες γραμμές στο βορειοανατολικό ορυχείο άνθρακα που απέσυρε τα Chaldrons της, προτιμώντας τα νέα βαγόνια 10 τόνων από το 1887 και μεγάλες ποσότητες Chaldrons απομακρύνθηκαν το 1911, καταστράφηκαν με καύση (αυτό σήμαινε ότι το σιδηρουργικό υλικό μπορούσε να ανακτηθεί για ανακύκλωση).
Οι Chaldrons που επέζησαν από την εκκαθάριση συνέχισαν να χρησιμοποιούνται περιορισμένα, λειτουργώντας από τα δυτικά ανθρακωρυχεία της γραμμής προς το Marley Hill Coke Works, πολλοί από τους οποίους είχαν τη σήμανση PJR αντικατασταθεί με «MH».
Απλώς κάντε κλικ εδώ αν θέλετε να προπαραγγείλετε οποιοδήποτε από τα πακέτα Chaldron μας, μόνο £44.99 ανά τριπλό πακέτο με 10% έκπτωση όταν παραγγέλνετε δύο πακέτα ή περισσότερα!
