Ήρθε η ώρα να αποκαλύψουμε την τελευταία προσθήκη στη τώρα εκτενή σειρά μας μοντέλων βαγονιών άνθρακα «Powering Britain»· τα πανταχού παρόντα BR 16τοννα Ορυκτά Βαγόνια σε 00/4mm!
Αναπαριστώντας τα British Railways σε μορφή μοντέλου, έχουμε ξεκινήσει ένα τεράστιο πρόγραμμα εργαλείων, παράγοντας εκδόσεις του BR 16T ολόκληρου χάλυβα ορυκτού βαγονιού που δεν έχουν παραχθεί ποτέ πριν σε έτοιμη προς χρήση μορφή. Αυτό φυσικά μαζί με μια νέα γενιά αγαπημένων 16τοννων που είναι απαραίτητα για τη σειρά βαγονιών «Powering Britain» που τροφοδότησαν ένα έθνος.
ΗΔΗ ΠΟΛΥ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ; ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΣΕΙΡΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Με όλους τους κύριους τύπους 16T των British Railways σχεδιασμένους και εργαλειακούς, αυτή η πρώτη σειρά ακολουθεί την ιστορία των βαγονιών με φρένα Morton χωρίς εξοπλισμό, με εκδόσεις 1/108, 1/109 και MCO με ανασώματα να κυκλοφορούν σε διάφορα χρώματα και συνδυασμούς μηχανισμών κίνησης.
Τα μοντέλα που παράγονται σε αυτή τη σειρά παρουσιάζουν τις ακόλουθες παραλλαγές:
- • Τρεις τύποι τελικών θυρών· κατασκευασμένες και δύο τύποι πρεσαριστού χάλυβα.
- • Τρεις τύποι θηκών αποσβεστήρων, συμπεριλαμβανομένου του υδραυλικού αποσβεστήρα Dowty.
- • Συγκολλημένα και ριβωμένα πρωτότυπα σώματα.
- • Συγκολλημένα ανασώματα.
- • Τυπικά και τετράγωνα άξονα έδρανα BR.
- • Τυπικές και πρεσαριστές χειρολαβές χειρόφρενου από χάλυβα.
- • Ανεξάρτητα φρένα Morton χωρίς εξοπλισμό και διπλά ανεξάρτητα φρένα.
Παρακολουθήστε το βίντεο λανσαρίσματος όπου ο Διευθυντής Έργου Paul Isles ρίχνει μια πιο προσεκτική ματιά στο πλέον θρυλικό 'Windcutter' συρμό στο Great Central Railway και μιλάει για τα σχέδιά μας για τα 16τοννα!
Ιστορία
Ακόμη και πριν από το ξέσπασμα του πολέμου το 1939, ο στόλος των ιδιωτικών βαγονιών άνθρακα που χρησιμοποιούνταν στο σιδηροδρομικό δίκτυο του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν γεμάτος μέχρι το μέγιστο, με τα διάφορα σχέδια των βαγονιών με σανίδες να αποτελούν εφιάλτη για τη συντήρηση, αλλά με την απαίτηση όλων των ιδιωτικών βαγονιών, αυτό το πρόβλημα έγινε αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Πολεμικών Μεταφορών. Η έλλειψη υλικών για την επισκευή τους, σε συνδυασμό με την έλλειψη πόρων σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικά για την εκτέλεση της εργασίας, οδήγησε σε μια σχεδόν καταστροφική κατάσταση, ειδικά καθώς τα βαγόνια απαιτούνταν για χρήση στους νεοαπελευθερωμένους σιδηροδρόμους της Ευρώπης.
Απαιτήθηκε μια νέα προσέγγιση.
Το 1944, το MoWT, δουλεύοντας με σχέδια από τους Charles Roberts και Hurst Nelson (με τροποποιήσεις), δημιούργησε διαγράμματα για δύο 9ft μεταξόνια, 16 τόνων, πλήρως χάλυβα, βαγόνια ορυκτών με τελικές πόρτες και στις 29 Δεκεμβρίου 1944 εκδόθηκαν συμβόλαια για την κατασκευή 2500 βαγονιών στις εταιρείες Hurst Nelson, P&W MacLellan, Butterley Engineering, Metro Cammell, Birmingham C&W και Cambrian, με την τελική παραγωγή κατά τη διάρκεια του πολέμου να φτάνει τα 6652 βαγόνια. Επιπλέον 9200 βαγόνια κατασκευάστηκαν επίσης για τη Société Nationale des Chemins de fer Français (SNCF) από τις Metro Cammell, Chas. Roberts και Hurst Nelson για να αντικαταστήσουν το απόθεμα που είχαν χάσει οι Γαλλικοί Σιδηρόδρομοι κατά τη διάρκεια του πολέμου και να βοηθήσουν στην ανάκαμψη της βιομηχανίας.
Με την εκλογή κυβέρνησης Εργατικών το 1945, αναγνωρίστηκε ότι οι σιδηρόδρομοι θα περνούσαν υπό μόνιμο κρατικό έλεγχο και η προσοχή στράφηκε στις απαιτήσεις για αυξημένες μεταφορές άνθρακα και το στόλο βαγονιών που χρειαζόταν για να τις πραγματοποιήσει. Στην άμεση περίοδο μετά τον πόλεμο, οι υπάρχουσες παραγγελίες για βαγόνια τύπου 16T τηρήθηκαν από την Κυβέρνηση και κατά την Εθνικοποίηση το 1948 παραγγέλθηκαν επιπλέον 48.499 βαγόνια. Στο ενδιάμεσο διάστημα, αυτά τα βαγόνια καταχωρήθηκαν ως βαγόνια Ιδιωτών Ιδιοκτητών στο Railway Clearing House, αλλά στη συνέχεια αριθμήθηκαν στο σύστημα «B» των British Railways από το 1948, με τους British Railways να ταξινομούν τους διαφορετικούς σχεδιασμούς σε Διαγράμματα 1/100 έως 1/105.
Στη Γαλλία, μέχρι το 1950, τα βαγόνια που κατασκευάστηκαν για το SNCF είχαν εκπληρώσει τον σκοπό τους και αντικαταστάθηκαν από μεγαλύτερα, πιο αποδοτικά χοάνες κατασκευασμένες από το SNCF. Το υπόλοιπο απόθεμα πωλήθηκε λοιπόν πίσω στους British Railways και, αφού ανακαινίστηκαν, κατανεμήθηκαν στα διαγράμματα 1/100, 1/112 και 1/113.
Αυτό το πρόγραμμα κατασκευής βαγονιών ήταν υπεύθυνο για μια τεράστια εισροή γενικά παρόμοιων νέων τύπων βαγονιών άνθρακα στο σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά αυτό που ακολούθησε θα επισκίαζε οποιοδήποτε πρόγραμμα κατασκευής, είτε πριν είτε μετά.
Η δημοσίευση της έκθεσης της Επιτροπής Ιδανικών Αποθεμάτων που ορίστηκε από τη Σιδηροδρομική Διοίκηση τον Μάρτιο του 1950 αποδείχθηκε ο καταλύτης· η δηλωμένη σύστασή της ήταν «το πιο σημαντικό πρώτο βήμα προς την αύξηση της αποδοτικότητας του στόλου βαγονιών είναι η εξάλειψη των 253.500 βαγονιών με λίπανση γράσου που υπήρχαν στις 31 Δεκεμβρίου 1949». Αυτή η σύσταση επρόκειτο να εφαρμοστεί μέχρι το 1956, οπότε στις 28 Ιουλίου 1950 οι British Railways έκαναν παραγγελίες για 14.161 βαγόνια, που θα κατασκευάζονταν σε 13 παρτίδες, σε νέο «τυπικό» σχεδιασμό, που θα υλοποιούνταν από μια μεγάλη ομάδα εξωτερικών αναδόχων.
Αυτός ο νέος «τυπικός» σχεδιασμός πραγματοποιήθηκε σε δύο διαγράμματα: το συγκολλημένο αμάξωμα 1/108 και το αμάξωμα με πριτσίνια 1/109, και τα δύο από τα οποία (με λίγες εξαιρέσεις) ήταν εξοπλισμένα με μη τοποθετημένο φρένο Morton δύο παπουτσιών και πλευρικές πόρτες με επάνω φτερό. Οι τελικές πόρτες ήταν είτε κατασκευασμένες είτε από πρεσαριστό χάλυβα, ανάλογα με τον ανάδοχο, και ο τύπος 1/109 ήταν ονομαστικά μικρότερος, με χωρητικότητα 646 κυβικών ποδιών έναντι της χωρητικότητας 648 κυβικών ποδιών του τύπου 1/108.
Τόσο μεγάλη ήταν η επιδίωξη να αντικατασταθούν τα πρώην βαγόνια ιδιωτών με ξύλινο σώμα, που μέχρι το τέλος Απριλίου 1955 είχαν εκδοθεί 55 αριθμοί παρτίδων, οδηγώντας στην κατασκευή 127.159 βαγονιών.
Το 1955 ήταν μια σημαντική χρονιά στην ιστορία του τυπικού βαγονιού 16T. Η Επιτροπή Ιδανικών Αποθεμάτων δεν μπόρεσε να συστήσει την υιοθέτηση εξοπλισμένων φρένων, με αποτέλεσμα το 16T να μην υιοθετηθεί με εξοπλισμένα φρένα, αλλά το ίδιο το Σχέδιο Εκσυγχρονισμού των British Railways του 1955 απαιτούσε όλα τα βαγόνια να είναι έτσι εξοπλισμένα και έτσι ακολούθησε μια περίοδος σύγχυσης. Οι παραγγελίες που βρίσκονταν σε διαδικασία κατασκευής μπορούσαν να εξοπλιστούν πριν σταλούν στην κυκλοφορία, αλλά οι επιλογές για εκ των υστέρων εξοπλισμό των δεκάδων χιλιάδων υπαρχόντων βαγονιών μπορούσαν να γίνουν μόνο όταν βρίσκονταν στα συνεργεία για γενική επισκευή.
Τα πρώτα «νέα» εξοπλισμένα βαγόνια 16T εμφανίστηκαν από τα εργοστάσια της Gloucester Railway Carriage and Wagon Co. το 1957, εξοπλισμένα με φρένα σύσφιξης που λειτουργούσαν με κενό, αλλά αυτή η περίοδος είδε βαγόνια να εξοπλίζονται με ποικιλία φρένων σύσφιξης, διπλά φρένα, μονά κυλίνδρους, διπλούς κυλίνδρους, εσωτερικούς V-ανάρτησης χωρίς κυλίνδρους και ακόμη και φρένα σύσφιξης χωρίς κυλίνδρους. Τέτοια ήταν η σύγχυση που ακριβή αρχεία παραγωγής ήταν αδύνατα, αλλά μόλις περίπου 12.000 βαγόνια 16T φαίνεται να μπήκαν σε υπηρεσία, πριν μια σειρά λειτουργικών προβλημάτων προκαλέσει την αναστολή του προγράμματος.
Η διάβρωση και η κακή μεταχείριση ήταν η κατάρα του βαγονιού ορυκτών, έτσι από το 1971 και μετά εφαρμόστηκε πολιτική επανακατασκευής αυτών των βαγονιών των οποίων τα υποπλαίσια θεωρήθηκαν ότι είχαν διάρκεια ζωής πάνω από 10 χρόνια. Όλες οι επανακατασκευές ήταν τύπου συγκόλλησης, και ο πυθμένας του σώματος ήταν καμπυλωτός για να αντισταθμίσει τις αιτίες διάβρωσης, καθώς και η αφαίρεση της επάνω πόρτας, είτε με επαναπλάκα, είτε με επικάλυψη.
Οι αποσύρσεις, ή πιο σωστά οι καταδίκες (λόγω της φθοράς στα βαγόνια ορυκτών) ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1960· πρώτα με τα βαγόνια της εποχής του πολέμου, μετά τα ριβωμένα βαγόνια 1/109. Καθώς η κίνηση άνθρακα μειωνόταν και ο τρόπος μεταφοράς άνθρακα με το τρένο εξελισσόταν, όλο και περισσότερα αποσύρονταν, πολλά βρίσκοντας χρήση ως Εσωτερικοί Χρήστες ή για Υπηρεσίες Τμήματος. Η καταστροφή των βρετανικών ορυχείων άνθρακα και των σχετικών σιδηροδρομικών συστημάτων στις αρχές της δεκαετίας του 1980 οδήγησε στην εκτεταμένη ανακύκλωση των βαγονιών του National Coal Board και παρόλο που κάποια ακόμα βρίσκονταν σε μηχανές μηχανικών, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, το ταπεινό βαγόνι 16T είχε εξαφανιστεί από το δίκτυο.
Μεταξύ 1951 και 1959, τα αρχεία δείχνουν ότι κατασκευάστηκαν 221.123 βαγόνια ορυκτών 1/108 και 1/109 16T, το μεγαλύτερο πρόγραμμα κατασκευής βαγονιών στην ιστορία των σιδηροδρόμων της Βρετανίας. Ακόμα και στην απόσυρση και την απομάκρυνσή τους στο Barry για ανακύκλωση, το ταπεινό βαγόνι 16T είχε τεράστια επίδραση στην ιστορία των σιδηροδρόμων μας, καθώς η εστίαση του Barry στην κοπή και ανακύκλωση βαγονιών έδωσε στις διάφορες νεοσύστατες ομάδες διατήρησης την ευκαιρία να παρέμβουν και να σώσουν πολλές ατμομηχανές πριν υποστούν τη φλόγα των κοπτών.
Το Μοντέλο
Θεωρούμενο ως ο «χαμένος κρίκος» στη σειρά «Powering Britain», το 16 τόνων ορυκτό βαγόνι είναι μια απαραίτητη προσθήκη στη γκάμα μας για να αφηγηθεί την ιστορία της κυκλοφορίας άνθρακα στους σιδηροδρόμους διαχρονικά. Η εργασία ξεκίνησε σε αυτούς τους βασικούς βαγονίσκους των British Railways πριν από δύο χρόνια, καθώς η έρευνα για αυτά τα εκτενή και ποικίλα βαγόνια αποτέλεσε μεγάλη πρόκληση. Η κάλυψη εκδόσεων που δεν είχαν προσφερθεί ποτέ πριν σε έτοιμη προς λειτουργία μορφή καθώς και ένα μοντέλο νέας γενιάς μερικών από τα παλιά αγαπημένα της σειράς 16 τόνων προστέθηκαν στο σύνολο εργαλείων.
Οι ξεχωριστά τοποθετημένες κάτω και επάνω πόρτες μας επιτρέπουν να αποτυπώσουμε τις εσωτερικές λεπτομέρειες του βαγονιού και να του δώσουμε πραγματικό βάθος. Οι μηχανισμοί φρένων και οι προφυλακτήρες πόρτας είναι επίσης ξεχωριστά εξαρτήματα για να επιτρέπουν ευελιξία στην κάλυψη διαφόρων τύπων φρένων και να προσθέτουν επιπλέον ανάγλυφο στη λεπτομέρεια. Οι πίσω πόρτες μας είναι επίσης ξεχωριστά τοποθετημένες για να αποτυπώσουν ξανά τη λεπτομέρεια, με ορισμένες λεπτομέρειες να λείπουν από τα πρώτα μας δείγματα που θα υπάρχουν στα τελικά μοντέλα. Τρεις τύποι αποσβεστήρων θα εκπροσωπηθούν επίσης σε αυτή την πρώτη σειρά, όπως και στο πρώτο μας βαγόνι, το 24,5 τόνων HUO hopper που κυκλοφορήσαμε πριν 5 χρόνια. Προσφέρονται επίσης διαφορετικά κουτιά άξονα στους άξονες, με όλες αυτές τις λεπτομέρειες να είναι συγκεκριμένες για κάθε βαγόνι όπως μελετήθηκαν από φωτογραφίες και εκτενή έρευνα των πραγματικών βαγονιών.
Η κατασκευή εργαλείων έχει ολοκληρωθεί με τα πρώτα δείγματα να φτάνουν για αξιολόγηση νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι. Ενώ τα μοντέλα διαμορφώνονται όμορφα, τα σχόλια για την εφαρμογή και το φινίρισμα ορισμένων εξαρτημάτων καθώς και περιοχές όπως οι τροχοί, που αυτή τη στιγμή λείπουν τις χαρακτηριστικές τρύπες τους, θα αντιμετωπιστούν επίσης. Κάποια εξαρτήματα λείπουν επίσης από τα δείγματα.
Η οικογένεια 16t μας θα πωλείται σε τριπλά πακέτα με κόστος £74,95 ανά πακέτο, με παράδοση που αναμένεται για το τρίτο τρίμηνο του 2024. Με 20 διαφορετικά πακέτα για την πρώτη σειρά μεταξύ των γενικών εκδόσεων σε χρωματισμό BR, μια επιλογή σετ ιδιωτικών ιδιοκτητών που αντικατοπτρίζουν τη μεταγενέστερη χρήση σε βιομηχανικές σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις (μια μεγάλη μας αγάπη!) και αποκλειστικά πακέτα Accurascale (που θα ανακοινωθούν αργότερα φέτος), δίνει στον μοντελιστή μεγάλη δυνατότητα να δημιουργήσει μεγάλες πρωτότυπες συρμοί μαζί με μερικά βαγόνια για να προσθέσει σε μια κλασική μικτή εμπορευματική λειτουργία.
Προδιαγραφές Μοντέλου
- Σασί από χυτό μέταλλο με πλαστικό σώμα. Βάρος 37g (χωρίς το φορτίο άνθρακα).
- Μήκος κλίμακας 78mm πάνω από τους αποσβεστήρες και πλάτος 34,53mm.
- Μεταξόνιο 36mm, που επιτρέπει λειτουργία σε ελάχιστη ακτίνα 371mm (σετ πρώτης ακτίνας τροχιάς).
- Πλευρικές πόρτες, επάνω πόρτες και πίσω πόρτες τοποθετημένες ξεχωριστά.
- Μεταλλικοί τροχοί με 3 τρύπες· χημικά μαυρισμένοι, πρότυπο RP25-110 για κλίμακα 00, τοποθετημένοι σε μαυρισμένους ορείχαλκους ρουλεμάν και σύμφωνα με τα πρότυπα Accurascale των 14,4mm από άκρη σε άκρη, σε άξονες 2mm πάνω σε ακίδες 26mm.
- Διαβρωμένα μεταλλικά, πλαστικά και σύρματα εξαρτήματα, συμπεριλαμβανομένων χειρολαβών, λαβών πλευρικών θυρών, στηριγμάτων λαμπτήρων, μηχανισμών φρένων, μηχανισμών έλξης, συνδέσμων 3 συνδέσμων και Instanter.
- Ελατήρια από μεταλλικούς αποσβεστήρες
