Λοιπόν, πόσοι από εσάς μαντέψατε σωστά; Δώσαμε μια υπόδειξη ότι είχαμε μια ολοκαίνουργια ανακοίνωση στο πρόσφατο ενημερωτικό δελτίο Ιανουαρίου, και το παιχνίδι των μαντεψιών συνεχίστηκε στο RMWeb. Αλλά τώρα μπορούμε να σας αποκαλύψουμε το επόμενο έτοιμο προς λειτουργία βαγόνι μας σε κλίμακα OO/4mm· το Coil A – βαγόνι χάλυβα διαγράμματος BR 1/412 στο Lot 3450.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950/αρχές της δεκαετίας του 1960, η British Railways δεν ακολουθούσε την αύξηση της παραγωγής χάλυβα σε λωρίδες και ως αποτέλεσμα, ούτε ο σωστός τύπος ούτε η απαραίτητη ποσότητα βαγονιών ήταν διαθέσιμα στην British Railways για να καλύψουν τις απαιτήσεις που επέβαλε αυτή η κυκλοφορία. Ευτυχώς, αυτή η ζήτηση για εξειδικευμένο τροχαίο υλικό συνέβη σε μια περίοδο που υπήρχε πλεόνασμα τροχαίου υλικού διαθέσιμο και τελικά εκδόθηκαν περίπου τριάντα διαφορετικά διαγράμματα, καθώς μια ποικιλία πλεονάζοντος υλικού μετατράπηκε για τη μεταφορά χάλυβων σπειρών, με διάφορες χωρητικότητες.
Ένα από δύο ειδικά κατασκευασμένα σχέδια 21 τόνων, το διάγραμμα 1/412 κάλυπτε την κατασκευή πενήντα τεσσάρων τροχών βαγονιών 21’ 6" υπό το Lot No. 3450 στο Derby, σε υποπλαίσια που αρχικά προορίζονταν για τα βαγόνια ορυκτών 21 τόνων διαγράμματος 1/120 υπό το Lot 3390, που επρόκειτο να αριθμηθούν στην περιοχή B311950-999. Όλα ήταν εξοπλισμένα με ρουλεμάν κυλίνδρων και φρένα κενού και οι χάλυβες σπείρες μεταφέρονταν εγκάρσια σε ένα λάκκο μήκους 18’, επενδεδυμένο με ξύλο· μια νάιλον κουκούλα υποστηριζόταν από τρεις κινούμενες ράβδους που κρατούσαν τα στοιχεία μακριά.
Όταν κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά, η επωνυμία «Coil Wagon» υπήρχε στα βαγόνια μέχρι τα μέσα έως τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν μετονομάστηκαν σε «Coil A VB» και αργότερα σε «Coil A», πιθανώς ως αποτέλεσμα της προσπάθειας της British Railways να προωθήσει το σχέδιο στην RTB/SCoW στη Νότια Ουαλία, όπου προτάθηκε ότι μια μεγαλύτερη ακτίνα του λάκκου θα ταίριαζε καλύτερα στο προϊόν τους, οδηγώντας στην παραλλαγή βαγονιού Coil B. Για να διακριθούν τα δύο σχέδια, ο κωδικός A προστέθηκε στο αρχικό σχέδιο μόλις το πρώτο Coil B μπήκε σε κυκλοφορία. Στο πλαίσιο του TOPS, χρησιμοποιήθηκε ο κωδικός KAV, που αργότερα άλλαξε σε SFV και SFW (για τα επιζώντα βαγόνια με αεροσωλήνα) από το 1983 και μετά.
Τα βαγόνια τύπου 1/412 Coil αρχικά διατέθηκαν για τη μεταφορά ψυχρής μειωμένης σπείρας από την John Summers, στη γέφυρα Hawarden το 1962 και μέχρι το 1975, 35 οχήματα ήταν στην Pool 3019, λειτουργώντας από τη γέφυρα Hawarden προς διάφορες τοποθεσίες που περιλάμβαναν το Leith South, το τερματικό χάλυβα Wolverhampton, το Whitehall Road στο Leeds, το Pressed Steel στο Swindon, το Stroud (για την Elphor Ltd, θυγατρική της John Summers and Sons και παραγωγούς αλουμινίου επικαλυμμένης χάλυβας λωρίδας έως 45 εκ. πλάτος) και την Jackson and Bell στο Watford North. Μέχρι το 1971, παραδείγματα βαγονιών Coil A μπορούσαν επίσης να βρεθούν στο South Shields, και στο Middlesbrough μέχρι το 1975, οπότε 15 είχαν διατεθεί στην Pool 1307 για ενοικίαση στην British Steel Corporation στο Motherwell. Επίσης, μπορούσαν να δουν στα λιμάνια Grangemouth και στο Ebbw Vale σε κυκλοφορία από Gartcosh με βαγόνια Coil B, Coil E, Coil G, Coil L και Coil T.
Μέχρι τα μέσα του 1976, τα βαγόνια Coil A μπορούσαν να δουν σε διαπεριφερειακή κυκλοφορία στο Severn Tunnel Junction, λειτουργώντας μαζί με βαγόνια Bogie Coil G (JGV) και κατά το 1979 κάποια από τα διαγράμματα συμμετείχαν σε κινήσεις μεταξύ Lackenby και Strood, μεταφέροντας θερμά ρολά χάλυβα αντί για κρύα μειωμένα ρολά, λειτουργώντας παράλληλα με το απόθεμα Bogie Coil M (JMV). Μέχρι το 1981 παραδείγματα λειτουργούσαν από τα Goole Docks μαζί με το απόθεμα ex-SPV Coil D (KDV) και κατά το 1982 αρκετά παραδείγματα καταγράφηκαν στα Newport Docks, με σήμανση Pool 7121 μαζί με το απόθεμα JGV.
Εργάζονταν επίσης για την British Leyland στο Swindon, Brierley Hill και για τη Ford στο Dagenham. Μέχρι το 1984, τα 29 εναπομείναντα οχήματα χρησιμοποιούνταν σε δρομολόγια της Νότιας Ουαλίας, μαζί με τα 27 επιζώντα Coil B, ιδιαίτερα στα Newport Docks όπου συγκεντρώνονταν τα περισσότερα από τα επιζώντα, αλλά και στα Hamworthy Docks στο Poole. Το 1986 αρκετά παραδείγματα δούλευαν στο Avonmouth, αλλά μέχρι τις αρχές του 1992 τα 21 επιζώντα οχήματα λειτουργούσαν όλα από το Llanwern, μαζί με τους υπόλοιπους τύπους SGW, αλλά μόνο μέχρι το τέλος του έτους, οπότε και τα τελευταία παραδείγματα αποσύρθηκαν.
Καταφέραμε να αναπτύξουμε αυτό το βαγόνι παράλληλα με το έργο μας MDO/V και αποτελεί τη βάση της σειράς τους “Building Britain”, που περιλαμβάνει βαγόνια που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της Βρετανίας και των βιομηχανιών της, όπως τα βαγόνια χύδην τσιμέντου cemflo και PCA, τα πιο σύγχρονα μεταφορείς χάλυβα JSA και τα βαγόνια tippler PTA/JTA/JUA.
Όπως δείχνουν οι φωτογραφίες, τα βαγόνια Coil A είναι σε προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης, με ένα χειροποίητο δείγμα σε έκθεση παραπάνω. Έχουν γίνει διορθώσεις βάσει σχολίων προς το εργοστάσιο, ιδιαίτερα όσον αφορά την καμβά κουκούλα, η οποία θα βελτιωθεί σημαντικά στα μοντέλα παραγωγής (όπως μπορείτε να δείτε από την εικόνα CAD παρακάτω). Λεπτομέρειες με καρφιά και περαιτέρω διακοσμητικές επεξεργασίες εργαλείων βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη για βελτίωση της οριστικότητας. Τα ίδια τα βαγόνια διαθέτουν πλούσιες λεπτομέρειες και ξεχωριστά εφαρμοσμένα μέρη όπως οι μοντελιστές έχουν συνηθίσει από εμάς. Παρόλο που αυτά τα βαγόνια λειτουργούσαν μόνο με την τέντα στη θέση της, εμείς (ως λάτρεις των βαγονιών υψηλού επιπέδου) έχουμε μοντελοποιήσει ολόκληρο το εσωτερικό κάτω από την καμβά κάλυψη, η οποία μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα για να επιτρέψει σκηνές cameo σε πλευρικές ράγες φόρτωσης.
